xxxvr

usitatis verbis pro obsoletis positis plus minusve muta-

verint et linguae recentiori similiorem reddiderint.

Si пипс quaerimus, пит in evangeliario quoque Put-

папо eius mutationis vestigia appareant, ita responden-

dum est: Quamquam codex noster, si copiam verborum

respicimus, voces priscas plerumque conservat, tamen in

ео aliquot vocabula reperiuntur, quae recentiora esse соп-

cedes, si versionem illam primitivam pannonico-sloveni-

сат1) contuleris. Neologismi su_nt, minime vero parvo-

rossismi. Nam поп miuus saepe, quam in evangeliario

Putnano et aliis evangeliorum codicibus in Rossiae parte

austro-occidentali scriptis, occurrunt in iis codicibus, qui

in Rossiae regionibus ad septentrionem et solis ortum

spectantibus exarati sunt. Itaque illae voces поп sunt

parvorossicae, sed omninorossicae vel, ut vocabulum посохъ,

2)

quod praeter codices russicoslovenicos

etiam in aliquot

codicibus bulgarico-slovenicis nobis praeiacet apudque

Polonos hodie quoque viget, omninoslavicae. Duo tantum

vocabula in codice nostro reperiuntur, quae re vera parvo-

rossica sunt: 1) пакъ; 2) воудкъ. 0ccurrit sane vox плкъ

1) Ват dico versionem, qualem mutatis mutandis exprimunt

exemplaria antiquissima glagolitica et е cyfilliciB ев, qua6 ех arche-

typis glagoliticis recta vel indirecta via derivata sunt, veluti evan•

gelium Nikolscianum а Georgio Dani6i6io Belgrado а. mdccclxiv editum

vel Chludovianum, quod et karpinscianum dicitur, ab Andrea Popovio

in eius рукописей и каталољ книть церковной печати биб.йотеки

Л. Н. Хлудова, рад. 22 seqq. descriptum et nonnulla alia.

2) Ad fontes russico-slovenicos vocem посохъ continentes refero

praeter multos alios et librum патерикъ“ пипсира-

tum, qui in vita Moysis Hungari (cf. Polikarpa mnicha kijowskich

pieczar 2ywot Mojiesza Wegrzyna wydat Emil kaluiniacki, Lw5w

1884, рад. 22) haec praebet verba: Сь ;ле, нити кь роу:јт: посо,хъ,

БО не иогнй ХОДиТН ОТЪ онцхъ ИОУКЋ, Н СНМЬ оупрн Н ВЪ ЛОНО.