XLIV

ех glagolitico quodam codice trahit. Ех illo igitur gla-

golitico archetypo ео tempore, ubi primum novatio gra-

phica, quam dicunt, Clementis episcopi V61icensis invaluit 1)

codicesque cyrillici codices glagoliticos summovere соере-

runt, apographum quoddam cyrillicum ortum est, cuius

auctor adeo accuratus fuisse videtur, ut usum in glago-

liticis codicibus observatum litteram coniunctam sola е

substituendi retinuerit, quamquam а Clemente episcopo

institutae litterum formae ad conjungendum sonum ј + е

litteram propriam habuerunt. Сит vero ii, qui postea

illum codicem transcripserunt, in hac primi cyrillici аро-

graphi proprietate perseverarent, proprietas illa usque ad

evangeliarium Putnanum provolvebatur, tali modo пехит

сит palaeoslovenicorum evangeliorum familia glagolitica

specie quoque externa prae se ferens.

De codicis familia.

Quoniam longum est palaeoslovenicae evangeliorum

translationis historiam enarrare deque controversiis сит

ipsa consociatis accuratius exponere, suffciens eis, quae

hoc loco sequimur, videtur esse, dummodo monstratis quae

in еа те versantur litteris2) id quod verum est confrme-

1) Revoco ad vitam eius, ubi de hac re ita legimus: 'Еаор[аато

(б kit\LEy;) xai харахтђра; ть аафбате-

роу, об; ёЕЕбреу Ь 00?ђ; КирО.Х0<.

2) Сит quae Dobrovscius, kopitarus, Safaiicus, alii ев de те рто-

tulerunt maximam partem obsoleta Bint, haec tantum hoc loco afero,

quae maioris momenti huc attineant: а) capita ad евт de qua agi-

тив rem spectantia operis Nevost;uievi et Gorscii, quod сп-

вжна«ихъ рукописей Московской синодальной бМотеки inscribitur, editum