XLV

mus pleraque, quae adhuc innotuerunt, tam integra quatn

sacris publicis accomodata ob eamque тет тапса evange-

liorum exemplaria illa contineri translatione, quae eodem,

quo liturgia slavica usu recepta est, extitit tempore ев

sine dubio librorum divinorum vulgata editione graeca

nititur. Sed quamvis certum sit plurima, quae adhuc in

lucem protracta sunt, evangeliorum exemplaria palaeoslo-

venica1) ех ипо fonte unaque manasse translatione, tamen

negari поп potest et. ipsa huius generis evangeliorum

exemplaria ita in duas discedere partes, ut сит altera

milltifariam plus minus mutata а principali forma поп

nimis discrepent, altera maxime, ut videtur, ех recensita

aetate Si±nis, celeberrimi illius Bulgarorum imperatoris,

vetere evangeliorum translatione а pristina forma iam

longius recedant. АС prioris quidem generis sunt omnia

glagolitica et quaedam cyrillica2), posterioris cyrillica

tantum. Quid autem discriminis intercedat inter utrius-

que generis evangeliorum exemplaria paleoslovenica, ех

his potissimum elucere videtur momentis ceterum пес

expletis perfectisque пес aequalem auctoritatem haben-

tibus :

Moscoviae а. 1855—1863; Ь) quae Vatroslavus Jagi6 in instituente

evanyliarii Assemaniani parte а Francisco Radcio а. 1865 Agrami

editi disseruit, et appendices, quas ad codicem Marianum ab iP80

Berolini et Petropoli а. 1883 editum composuit.

1) Plurima dico, поп omnia quae adhuc in lucem protracta sunt

palaeoslovenica evangeliorum exemplaria, propterea quod поп desunt,

quae, velut evangeliarium Sabbae, peculiari tam translatione quam

exemplari graeco vel certe, ut exemplar ab Alexio Rossorum archi-

episcopo (decessit а. 1377) confectum, peculiari translatione nitantur.

2) Velut karpinscianum resp. Chludovianum, Nikolscianum,

Bononianum, Hilferdingianum et alia plura.