xxxvn

etiam in sermone plebeio Bohemorum voxque воудкъ in

sermone plebeio Polonorum, sed сит horum sermonum

certa vestigia .in codice nostro поп deprehendantur, nihil

opinioni nostrae obstat voces пмъ et е Parvoros-

sorum dialecto originem traxisse.

De codicis in scribendi ratione proprietatibus conspicuis.

Praeter proprietates in forma rationeque scribendi,

quae ad certa phonetices praecepta revocantur, in codice

nostro tales quoque invenimus, quae ех iiS aut explanari

поп possunt aut nonnisi eorum auxilio (via indirecta)

explicantur, quas едо propterea conspicuas nominare ри-

tavi. Sunt autem haec:

1) ь aut ъ semivocales inseruntur locis, in quibus пес

palaeoslovenicae пес rossicae artis phoneticae leges id

probare possunt.

2) ь quibusdam •locis vice vocalium е et н, ъ vice

vocalis о usurpatur.

З) е vice ј + е) apparet.

Ad 1). Quod attinet ad usum sub 1) commemora-

tum, cuius exempla in мъфтеи, knc4HMltci6Tk, кпсьфниню,

екмњгелье, егъ», къроупнчъ, локнтккТ, илтьфтв, мтсьтт, прцъ-

дннкъ, свянтмьетккоую, сквднтмьсъткоклхоу, съмкт, съктдъ,

тммњтъ, есъик, извлсътръ, пкрнндоуть, уьхнерект, свкмодоип,

уетьверовмсткоуючио, пктнчь, пклкекн, пкшеннчю, дкксрннчн,

шръп, посывхн, нюдтесъкъ, нюдтйсъкл et reliquis eiusmodi

scripturis habemus1), quaeque in nostro et in multis aliis

1) Quoniam in codice nostro ъ et ь поп confunduntur sed utra-

que locum legitimum obtinet, idcirco et scripturae, quales .sunt: